Μεγάλες ευχαριστίες στον μπαμπά πίσω από τις σκηνές

Whitney και εγώ είχαμε ένα αξιοσημείωτο Σαββατοκύριακο στο Blogher 08. Εμείς hobnobbed με παλιούς φίλους και νέους (όπως Grover από την Sesame Street και την Άννα από MommyPoppins) και πήγαινε μέχρι να σκοτεινιάσει το καθένα Νύχτα (όχι, όχι πραγματικά μέχρι την αυγή όπως μερικοί άλλοι λαοί, αλλά πέρα ​​από τις ώρες των παιδιών μας ακριβώς το ίδιο).

Αυτή δεν είναι η θέση για να σας πω όλα όσα είδαμε και κάναμε και μάθαμε (πολλά!) Αλλά μάλλον αυτό είναι ένα ερωτικό γράμμα στον σύζυγό μου, Alec.

Ο Alec εργάστηκε από το σπίτι την Παρασκευή, ώστε να μπορεί να κάνει την αποχώρηση από την προσχολική ηλικία και να παραλάβει τον εαυτό του χωρίς βοήθεια. Εξέτασε το δείπνο, τις ώρες, τα γεύματα και την καταπολέμηση. Ελέγξαμε στο τέλος της Παρασκευής και τα πράγματα είχαν πάει αρκετά καλά. Heck, τα παιδιά ήταν στο σχολείο από τις 8πμ έως τις 5:30, οπότε δεν ήμουν όλοι εκείνοι που ανησυχούσαν.

Αλλά το Σάββατο ήταν μια διαφορετική ιστορία … είχε 12 ώρες παιχνιδιού (που κανόνισε!), Πάνες, Γεύματα (που καθόρισε), Τραντόν και Χαρές. Όταν επέστρεψα από την τελευταία μου μέρα του συνεδρίου, απλώς φουσκώνοντας και έσκασε με ιδέες και ενθουσιασμό, περάσαμε τουλάχιστον 20 λεπτά για να μιλήσουμε για όλες τις λεπτομέρειες της ημέρας του, καθώς γυαλίζει από ένα μπουκάλι λευκό κρασί (επίσης χωρίς βοήθεια). Φυσικά, μου άρεσε. Ήθελα να μάθω ό, τι μου έλειπε … αλλά επίσης χαμογέλασα μέσα για να σκεφτώ πώς πρέπει να του ακούσω όλες τις άλλες μέρες όταν εργάζεται και μένω σπίτι.

Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, ο Holden ήταν τόσο χαρούμενος που με είδε ότι ήθελε να είναι στην αγκαλιά μου σχεδόν όλη την ώρα. Και ο Μίλο (με τη στάση του μικρού παιδιού που ενισχύει την ημέρα) είχε μόνο τα μάτια για τον μπαμπά (φυσικά, μας καλεί και οι δύο “Dada”).

Ο Alec λικνίζει ακόμη και το swing set

Σε αγαπώ και σε εκτιμώ Alec. Κάνετε όλα αυτά δυνατά! … και νομίζω ότι θα κάνουμε μια χαρά όταν το Blogher 09 είναι σε κάποια μακρινή γη! ;